အို - ခ်ီလီ

အို...ခ်ီ လီ

သင္႔ ..တိုင္း ျပည္ အလံ ေတြကို.. ေလ ထဲမွာ ေ၀ွ ႔ယမ္းလို႔

သင္႔ ...အမ်ိဳး သားေတးေတြ ကို သံျပိဳင္ ဟစ္ေၾကြးလို ႔
သင္႔..မိုင္းလုပ္သား (၃၃) ေယာက္ ကို
လူသား အဆန္ဆံုး...သိကၡာ အရွိ ဆံုး

ကယ္တင္ နိုင္ ခဲ ႔ၾက ။

လူ ႔ အသက္ တေခ်ာင္းတိုင္း ကို

တန္ ဖိုးထား ၾက..။

ၾကီး ျမတ္ၾက...

ဂုဏ္ ယူ ၾက...။



ငါ တို႔ မွာေတာ႔

မ်က္ရည္ေတြ..ေတြ ေတြစီးက်

လက္သီးေတြ..က်စ္က်စ္ ဆုပ္

အံ ၾကိတ္...

ေတာက္ ေခါက္...

စုတ္ သပ္..

ရင္သပ္ ရွဳ ေမာ..

အံ ႔ ၾသၾက...။



ျပည္ တြင္းစစ္ မွာ

နာဂစ္ မွာ

သဘာ၀ ေဘး အသြယ္သြယ္ မွာ

ယံုၾကည္ခ်က္ အတြက္...အက်ဥ္းေထာင္ေတြ ထဲမွာ

ဆင္းရဲ ေတာ နက္ နက္ ၾကီးထဲ မွာ

လူ ႔ အသက္ ေတြဟာ

အခ်ိန္ မက် ဘဲ..ေၾကြ ရ တဲ႔ သစ္ရြက္ ေတြ လို

တျဖဳတ္ ျဖဳတ္ ..ေၾကြ ခဲ ႔ၾက ရ။

ေလ ထဲ မွာ..ဖုန္ မွဳန္႔ ကေလးေတြ

လြင္႔ပါး သလို..

မထင္ မရွား..လြင္႔ ပါး ခဲ ႔ၾက ရ..။





အို..ခ်ီ လီ

သင္ ဟာ...အာဏာရွင္ စနစ္ ကို

မိုင္းတြင္းအပ်က္..ေျမၾကီး နက္ နက္ ထဲ မွာ

ထာ၀ရ..ျမွဳပ္ ႏွံထားနိုင္ ခဲ႔ျပီ..။



ငါတို႔ ေတြမွာသာ..

အာဏာရွင္ တြင္းပ်က္..

ေဇာက္ ..နက္နက္ၾကီးထဲ က

ရုန္းထြက္ ဖို႔....

ကုပ္ကပ္ တြယ္ တက္ ေနေသး ရ ...။ ။