ရဲေဘာ္ .. ရဲဘက္

           

 

 ရဲေဘာ္

မဲေမွာင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ ့ အိမ္ခန္းငယ္ ေလးထဲက  ကြပ္ပစ္ တခုေပၚမွာ ပိန္လွီ ပါးလ် စြာလဲ ေလ်ာင္းရင္း ... တရြရြ  လႈပ္ ေနတဲ ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက တစံုတခုကို  ေျပာခ်င္ေနရက္ စကားသံအျဖစ္ ထြက္မလာႏိုင္...။ 

ထိန္းထားလို ့မရ ေအာင္ကို   လႈပ္ယမ္းေနတဲ ့  ညာလက္အစံုက ရင္ဘတ္ေပၚမွာ  တဘတ္ဘတ္ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ ရိုက္ခတ္ တုန္ရင္ေနလို ့....။ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဘက္လံုးက  လမ္းမေလွွ်ာက္ နိုင္ေအာင္  ေပ်ာ ့ေခြသြားခဲ ့ျပီတဲ ့..။ 

ငရဲခန္းေတြ....ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းေတြ ရဲ  ့ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကေန... ပါကင္စန္ ေရာဂါ လို ့ေခၚတဲ့ ေ၀ဒနာကို  သူခံစားေနရ တာ အေတာ္ၾကာျပီ..။ ခုႏွစ္ပိုင္းေတြ မွာ...သူ ့လက္ေတြရဲ႕  တုန္ခါမႈေတြက သိသိ သာသာ ပိုဆိုးလာေနတာ...။ ပါးစပ္ထဲ  ထမင္းလုပ္ေတာင္ ေျဖာင့္ ေအာင္
သြင္းမရ ခ်င္ေတာ့...။ အစစ အရာရာ က်ပ္တည္းလွတဲ ့  ဒီေခတ္ၾကီး မွာ က်ဆင္းေနတဲ ့ စီးပြါးေရး  အရ   အဟာရ ခ်ိဳ  ့တဲ ့မႈ ေၾကာင့္ ခုေတာ့ ပံုရက္သား လဲေခ်ျပီ...။

          ``ဟာ...ဒီ လို ေနလို ့   ဘယ္ျဖစ္မလဲ...ေဆးခန္း သြားပါ´´
``ဟယ္.....ေဆးခန္းသြားႏိုင္ မွာ  မဟုတ္ဘူး.... ဆရာ၀န္ အိမ္ပင့္ ပါလား...´´

တေယာက္တေပါက္ ေျပာေနတဲ ့ အသံ ေတြ   ၾကား ေနရေပမယ့္   သူ႔၀မ္းနာ သူသာ သိတယ္..။
အသက္ (၈၀) နား နီး ေနျပီ  ျဖစ္ တဲ ့..အမၾကီး  ႏွစ္ ေယာက္ ခမ်ာ မလုပ္တတ္.. မကိုင္တတ္.. .ျဖစ္ ေနရွာ ေရာ ့မယ္...။ 

သူ ့ အမၾကီး ေတြ ကိုလည္း သူအားနာ လွျပီ....။ ဘယ္သူ ့ကို မွ လည္း...အကူအညီ မေတာင္းခ်င္ေတာ့....။ ဒါေပမယ္ ့...သူ..ရွင္သန္ လႈပ္ရွားေနခ်င္ ပါေသးတယ္..။ 

အထူး သျဖင့္ ... သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕နယ္လွည့္ ခရီးစဥ္ေတြမွာ သူတို ့ေဒသကေလးကေန... က်န္းမာေရးအရ တက္တက္ၾကြၾကြ   မလႈပ္ရွားနိုင္ေတာင္  သစၥာရွိရွိ ရပ္တည္ရင္းနဲ ့  ၾကိဳ ဆို ေနခ်င္ပါေသးတယ္...။ သူ ့ အေန နဲ ့က  က်န္းမာေရး အရ  ..ေဒၚစုကို
သြားမေတြ ့နိုင္တာအျပင္ ... ၀မ္းနဲစရာေကာင္းလွ တဲ့...  ပါတီတြင္း ျပသနာ ေတြနဲ႔ ....သူတို ့ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ေယာက္ ကို ပါတီမွ ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ ရတာေတြ၊  ဂိုဏ္းဃန အုပ္စုဖြဲ႕မႈေတြ နဲ ့အတူ.. သူတို ့ကို...ဖယ္က်ဥ္ ခံထားရသလို ....ခံစားေနရ ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ တို ့ ဦး၀င္းတင္..တို ့လြတ္ေျမာက္လာအျပီး...ပါတီ ရဲ  ့အားေကာင္း တဲ့ ဆက္လက္ လႈပ္ရွားမႈေတြ ကို   သူတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုးက  ေထာက္ခံအားေပးလ်က္.. ရွိေနတာေတြ... အေ၀းကေန ၀န္းရံေနတာေတြ....။ ျဖစ္ရပ္ေတြက..တကန္႔စီ..တကန္႔စီ ...စိတ္ထဲ မွာ  ၀ဲလည္ေနတံုး..

`` ေဟာ...ဆရာ၀န္  ပင္ ့လာျပီ....ေမာင္ ေလး ေရ...နင္ ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္ၾကီး... ဆရာ၀န္ ေခၚလာျပီ ေဟ ့..´´

 အမၾကီး ရဲ ႔  အားတက္သေရာ  ေျပာသံ...နဲ ့အတူ...သူ ့ရဲ ေဘာ္ရဲဘက္ၾကီး မ်က္ႏွာကို သူ အားရွိစြာ  ျမင္လိုက္ရတယ္...။

``ေဟ့ လူ...ဘာမွ မပူနဲ ့...ဆရာ၀န္ပင့္လာတယ္...´´

 
၇၄ ရဲ  ့ေသြးေသာက္...။  ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ကေန...ဦးသန္ ့ အေရး အခင္းမွာ.. နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားဘ၀နဲ ့...  အင္းစိန္ ငရဲခန္းေတြမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား...အတူတူ  ျဖတ္သန္းခဲ ့သူ....။
၈၈...၉၀...ကစလို ့...ဒီေန ့  အထိ...   အေရးၾကံဳ တိုင္း  အတူတူ မားမားရပ္ ခဲ ့သူ.....။

``က်ဳပ္က..က်ဳပ္ျမိဳ႕ ရဲ ့  လူမႈ အေထာက္အကူ ျပဳ တာ၀န္ကို  ကုိယ့္ ဖာသာယူထားတာဗ် .. 

ခင္ဗ်ား တို ့ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ေယာက္ အေရးဟာ  က်ဳပ္ အေရးဘဲ... ဘာမွ..စိတ္ပူ မေန နဲ ့...´´
 

 ၀မ္းနည္း ၀မ္းသာ ၾကည္ႏူး မ်က္ေရ စေတြ  ဟာ   ..တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတဲ ့သူ ့ရဲ ့ ပါးျပင္ ႏွစ္ဖက္ေပၚကို တလိမ္ ့ခ်င္း စီးက်လာေနတယ္...။ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ညီေနာင္ စိတ္ဓါတ္က သူ ့ကို  အားအင္ေတြ  အမ်ားၾကီး ရွိသြားေစပါတယ္....။
ဒီတခ်ီ  တိုက္ပြဲ မွာလည္း   ဒီေတာင္ကို   ေက်ာ္ နိုင္ရမယ္ လို ့..... သူ သံဓိဌာန္ ခ်လိုက္မိတယ္..။ အသက္ရွင္သန္ ေနျခင္း ဟာလည္း...(၁၉၉၀) ရဲ႕ ရလာဒ္ ကို   သူဆက္လက္  ထိန္းသိမ္း ေနျခင္း ပါ...။ 
 (၈၈) ရဲ႕  ေအာင္သီး ေအာင္ႏွံ ေတြ ကို ...သူ ရွင္သန္ေနသမွ် ... လက္ဆင့္ ကမ္းခ်င္ ပါေသးတယ္...။

 ျပည္သူေတြရဲ႕ယံုၾကည္လႊဲအပ္ထားတဲ့ ေမ်ွာ္လင္ ့ခ်က္ ေတြကို...သူတတ္စြမ္းသမွ်  ေက်ပြန္ ေအာင္

ေဆာင္ရြက္  ခ်င္ပါေသးတယ္..။

           

  xxxx                   xxxx

  ရဲဘက္

 တကယ္ေတာ့  ရဲေဘာ္ၾကီးရဲ႕ .....အိမ္ခန္းက်ဥ္းေလးဟာ   အရင္က ျမိဳ ့လည္ေခါင္က သဃၤန္းပရိကၡရာ ဆုိင္ၾကီးတဆိုင္ပါ။ သေဘာေကာင္းလြန္းတဲ ့လူပ်ိဳၾကီး အပ်ိဳၾကီး ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း.. မပူမပင္ေနနိုင္ ခဲ ့တာဘဲ...။ ႏွမၾကီးေတြ က လည္း ေမာင္အငယ္ဆံုးေလး လုပ္သမွ် ပံ ့ပိုး  အားေပး ရင္း..။ ၁၉၉၀ျပည္ ့ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ..စစ္တပ္ေတြထဲမွာ.အၾကိမ္ၾကိမ္ အထိန္းသိမ္းခံရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြထဲက ... ေနာက္ဆံုးနဲ႔ အၾကာဆံုး... အထိန္းသိမ္းခံရာက အျပန္မွာေတာ့ သည္ျမိဳ႕ရဲ႕ ၉၀ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး... ေရာဂါ တခုစီ လက္ေဆာင္ရလာခဲ့ၾကတယ္..။

ေနာက္ တေယာက္က..ၾကည့္ရွဳ ေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္တဲ့ သားသ မီးေတြ  ရွိလို႔ သိပ္မဆိုးလွေပမဲ့ ရဲေဘာ္ၾကီး ကေတာ့... သားေထာက္သမီးခံ မရွိဘဲ အိုမင္းမစြမ္း အမၾကီး ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိေတာ့ ထူစရာ ေတာင္ေ၀ွး မရွိ...။
က်န္းမာေရးက ခ်ိဳ  ့တဲ ့...။ မိဘ လက္ငုတ္လက္ရင္း...... သဃၤန္းဆိုင္ၾကီးကလည္း.. တေျဖးေျဖး..... အေရာင္းအ၀ယ္ေတြ က်ဆင္းလာေတာ့ ေနာက္ဆံုး... ဆိုင္ခန္းတ၀က္ကို... အခန္းငွားထားလိုက္ရတယ္..။ စီးပြါးေရး က်ဆင္းေနတာကို သိတဲ့.. ေထာက္လွမ္းေရးေတြက... စီးပြါးေရး မက္လံုးေတြ နဲ႔  ျပည္သူကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္က  ႏႈတ္ထြက္စာတင္ဖို႔ ... အၾကိမ္ၾကိမ္ ေသြးေဆာင္ခဲ ့ေပမယ္ ့..

ဒီေန ့အထိ..သစၥာ ရွိရွိ  ရပ္တည္ ခဲ ့သူ...။
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက... ရန္သူလက္ခ်က္နဲ ့  က်ည္မသင္ ့ရဘဲ၊ ကိုယ့္ အခ်င္းခ်င္း လက္ခ်က္ ထိခံခဲ့ရတယ္။ သည္ျမိဳ႕ေလးရဲ႕ ျမိဳ႕နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂ေယာက္နဲ ့....  ျမိဳ ့နယ္စည္း  တဖြဲ႕လံုး.. မိခင္ပါတီက ေန  အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ဦးေအာင္ေရႊက....ထုတ္ပယ္ပစ္ခဲ့တယ္..။  

ဒါေပမယ့္ သူတို ့  ဂုဏ္ယူပါတယ္...။ သူတို ့ေခါင္းေဆာင္  ေဒၚစု နဲ ့အတူတူ အဖြဲ႕က  အထုတ္ခံခဲ့ ရလို ့ပါ။ ေနာက္ပိုင္း...ေဒၚစု   အျပင္ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္ေတြ မွာ  ျပန္လည္ လက္တြဲ 

ေခၚခဲ့ေပမယ့္  ေဒၚစု ေနာက္ကြယ္က ေန...ရြံရွာ စရာ  ဂိုဏ္းအုပ္စု ဖြဲ႕မႈေတြ ေၾကာင္ ့... သူတို႔ အားလံုး မိခင္ ပါတီ ၾကီး ကို   အေ၀းကေန.. ၀ိုင္းရံ  ေထာက္ခံ ေနခဲ့ၾကတာ သည္ခ်ိန္ထိပါပဲ။ 

ထားလိုက္ ပါေတာ့ ေလ... ခုခ်ိန္မွာ..သခြပ္ပင္က မီးတက်ည္က်ည္ လုပ္မေန ခ်င္ပါ ဘူး...။ 

အဲဒီ ကိစၥေတြဟာ...သမိုင္း မွာ တင္က်န္ရစ္ပါ လိမ္ ့မယ္..။
ခုေတာ့......က်ပ္တည္းလွတဲ့...ေခတ္ဆိုးၾကီးထဲမွာ..လူတိုင္းလိုလို..စီးပြါးေရး ပညာေရး..လူမႈေရး.. အစစ ေအာက္တန္း  ေနာက္တန္း က် ေနခ်ိန္...။ လဲ ေနသူ  ထူေပးပါ..ဆိုတဲ ့ ေဆာင္ပုဒ္ကေလး
ကို ေဆာင္ရင္း..ကိုယ့္ကိုယ္ ကို လည္း  မလဲသြားေအာင္  ရိုးရိုးသားသား  ထိန္းေနရ ခ်ိန္မွာ...

ကိုယ့္ ရဲေဘာ္ ၾကီး ကိုလည္း  လဲအက်  မခံနိုင္ပါ.....။
             ဆရာ၀န္ပင့္ခ  ၅၀၀၀ က်ပ္၊ ေလငန္း ကာကြယ္ ေဆးနဲ ့  အေၾကာ ေဆး  (၅) ပုလင္း သြင္း
ရတာက..(၄၁၀၀၀..က်ပ္)၊ စုစု ေပါင္း  ..၄၆၀၀၀ က်ပ္ ကုန္အျပီး မွာ.... ျပန္လည္ ထူေထာင္ လာတဲ ့
ရဲေဘာ္ၾကီး  ကိုၾကည့္ရင္း...  အားလံုး..၀မ္းသာၾကည္ ႏူး လို႔ပဲေလ။ လက္ေတြ ...ေျခေတြ  အရင္လို  ျပန္မတုန္ ေအာင္  ေဆး၀ါးေတြ ဆက္စြဲျပီး  ေရရွည္ေသာက္ရ ဦးမယ္....။ အဟာရ ျပည့္ေအာင္
စားေသာက္ရဦးမယ္...။ တေယာက္အားနဲ ့ မနိုင္ေတာ့... စိတ္တူ ကိုယ္တူ မိတ္ေဆြ ေတြက စျပီး  မ,တည္ လိုက္တယ္....။

ေဟာ...ေန ့စဥ္ ေဆးလာသြင္းေပးေနတဲ ့.....အမ်ိဳးသား  သူနာျပဳ ကေလး ကလည္း....အခမဲ ့
လာေရာက္ၾကည့္ေပးရင္းနဲ ့  ပါ၀င္ ကူ ညီ မယ္တဲ ့....။ ဒါလဲ...ကြန္ယက္တခုရဲ႕အစပါဘဲ..။

ေနာက္ျပီး..၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ ကို  တနည္းအားျဖင္ ့  ထိန္းသိမ္း  ေထာက္ခံ  တဲ ့  လုပ္ရပ္ တခု  မဟုတ္ပါလား။    

(နယ္ျမိဳ႕ေလး တျမိဳ႕မွ က်န္းမာေရး အေတာ္ခ်ဳိ႕ယြင္းေနေသာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေရြးေကာက္ခံ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီး တစ္ဦး အေၾကာင္း မွတ္တမ္း တင္အပ္ပါသည္။)