Friday, August 20, 2010

မေတြးရဲေပါင္..


တေန႔က ဦး ရဲ ``ငါးႏွစ္ ရာ သီ ဗမာ ျပည္´´စာအုပ္ ကို ျပန္ ဖတ္ မိ တယ္။ ၁၉၄၁ ခု ႏွစ္ျမန္မာ ျပည္ထဲက ေနအဂၤလိပ္ေတြ အေျပး ၊ဂ်ပန္ ေတြ အ၀င္ ကာလ။ဦး တို႔ နိုင္ ငံ ေရး အက်ဥ္းသား တသိုက္ ကို မႏၱ ေလး ေထာင္ ထဲ မွာ အဂၤလိပ္ အစိုး က ထားျပစ္ ခဲ႔ ခ်ိန္ က ေထာင္တြင္း အေျခ အေန ေလး ေတြ နဲ႔ စာအုပ္ကို စထားျပီး...
၁၉၄၅ ခု ဂ် ပန္ ေတြ ဗမာ ျပည္ ထဲက ျပန္ အေျပး မွာ ဦးန ုက ဂ်ပန္ ေခတ္ အစိုး ၀န္ ၾကီး ဘ၀..။ဂ်ပန္ နဲ႔ အတူတူ လိုက္ ေျပး ရင္း မု ဒံုျမိဳ မွာ ေသာင္ တင္ေနတုန္း...။ဂ် ပန္ ေတြ လက္ နက ္ခ် လို႔ စစ္ၾကီး ျပီး သြားတာနဲ႔ အဆံုးသတ္ ထားပါ တယ္...

စာ အုပ္ ရဲ အလယ္ ပိုင္း မွာ ေတာ႔ ဂ် ပန္ေခတ္ ေရႊ ရည္ စိမ္ လြတ္ လပ္ ေရး တဲ႔ အခ်ိန္... အဓိပတိ ၾကီး ေဒါက္ တာဘ ေမာ္။ စစ္ ေသနာပတိ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ေအာင္ ဆန္း..။လယ ္ယာ စိုက္ ပ်ိဳး ေရး၀န္ ၾကီး သခင္ သန္းထြန္း တို႔ နဲ႔ အတူ...ဦး က နိုင္ငံ ျခား ေရး ၀န္ၾကီး အျဖစ္ (မလုပ္ခ်င္ေပမဲ႔ အားလံုး ရဲ တာ၀န္ ေပး မွ အရ လို႔ ဦး နဳ က ဆိုပါတယ္) တာ ၀န္ထမ္း ေဆာင္ခဲ႔ တဲ႔ အခ်ိန္ ကအျဖစ္ ေတြကို ေရးထား ပါတယ္..။အား လံုး ဖတ္ ဖူးသိဖူး ၾက မယ္႔ စာအုပ္ တအုပ္ မို႔ အက်ယ္ေျပာမေန ေတာ႔ပါ..


ဂ်ပန္ ေခတ္ မွာ ဖက္ ဆစ္ ဂ်ပန္ စစ္ အာ ဏာ ရွင္ ေတြ ရဲ ``အေရွ႔အာ ရွ သာတူ ညီ မွ် ေကာင္း စားေရး´´၀ါဒ ကို အသံ ေကာင္းဟစ္ ျပီး ဗမာ ျပည္သူ ေတြ ကို စစ္ ဖိနပ္ နဲ႔ နင္းေျခ ခံ ရတဲ႔ အခ်ိန္.....။အုပ္ခ်ဳပ္ခံဗ မာ ျပည္သူ ေတြသာ မက ဦးန ၊ေဒါက္တာ ဘေမာ္၊ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ေအာင္ ဆန္း တို႔ လို အစိုးရ အဖြဲ႔ ၀င္ ေခါင္းေဆာင္ ေတြပါ ဖက္ဆစ္ေတြရဲ အနိုင္႔အထက္ လူ ပါး၀ ေစာ္ကားခံ ရတာေတြကို ေအာင္႔ အီးသီးခံ ခဲ႔ ရပံု ေတြထဲ က မခ်ိျပံ ဳး ျပံ ဳး စရာ အျဖစ္ ကေလး တခု ကို မွ်ေ၀ လိုက္ဦးမယ္..


ဂ်ပန္ ေခတ္ လြတ္ လပ္ ေသာ ျမန္ မာ အစိုးရ အဖြဲ႔ သစ္ ရဲ နုိင္ ငံျခား ေရး၀န္ ၾကီး ဦးန မွာ ၀န္ ၾကီး အေဆာင္ အေယာင္ ထားတဲ႔ ေမာ္ေတာ္ကား ေတြ ဘာ ေတြ နဲ႔ ေပါ႔.. အဲဒီ ကားမွာ တပ္ ဖို႔ အလံ တခု ထား ေပမယ္႔ ဦး နဳ က တပ္ မထားေသးဘူး။ အေၾကာင္း ကေတာ႔ ကို ေရႊ ဂ်ပန္ တို႔က စိတ္မထင္ ရင္ မထင္သလို အေႏွာင္႔ အယွက္ ေပး တတ္ တာကို း။ဒါကို သိထားတဲ႔ ဦးနဳက မဟာ အရွက္ ကြဲ မွာ စိုး လို႔ ပါ...။အစိုးရ အဖြဲ႔ ၀င္ ေခါင္း ေဆာင္ တေယာက္ ကို တိုင္းတပါးသား ဖက္ ဆစ ၀ါဒီ ေတြ က မထီမဲ႔ ျမင္ အလုပ္ ခံ ရရင္ သူမ်ားထက္ ပိုသိကၡာ က် မွာကိုး..။ဒါေပ မယ္႔ သူ႔
ဒရိုင္ ဘာက လည္း ၀န္ၾကီးကား ေမာင္းရတယ္ဆိုေတာ႔ ေျခာက္စေထာင္ခ်င္ တယ္နဲ႔ တူပါ ရဲ ..

``ဆရာ ရယ္ အလံ မရွိ ရင္ မ်က္ ႏွာ ငယ္ ပါတယ္..တပ္ ပရ ေစ ´´ လို႔ ပူဆာ လြန္းတာနဲ႔ တေန႔ေတာ႔ အလံ တပ္ ခြင္႔ ေပးလိုက္ ပါသတဲ႔..။ အစိုးရ အဖြဲ႔၀င္ ၀န္ၾကီးေတြမွ တပ္ခြင္႔ ရတဲ႔ အလံေလး တလူလူ နဲ႔...ရံုးတက္ လာတဲ႔ နိုင္ ငံ ျခား ေရး ၀န္ ၾကီး ရဲ ကား ကို လမ္း မွာ ဗမာ ပု လိပ္ ေတြက ဆလံ ေပးျပီး တေလးတစား လုပ္ ေတာ႔ ..ဦး နဳက ``မင္႔ အလံ က တန္ ခိုးၾကီး သားကြ´´လို႔ေတာင္ ေျပာလိုက္ေသးသတဲ႔ ..။သိပ္ၾကာၾကာ မသြားရ ပါ ဘူး...ျပည္ လမ္း ကမာရြတ္ ဂတ္ တဲ ေရွ လည္း ေရာက္ ေရာ...ကို ေရႊ ဖက္ဆစ္ တို႔ နဲ႔ ေတြ႔ ပါဘီ.. အလံ တလူ လူနဲ႔ နိုင္ ငံ ျခား ေရး ၀န္ ၾကီး ကား ကို တားျပီး.. ဂ်ပန္ စစ္ ဗိုလ္ ၾကီး တေယာက္ လာ မွာျဖစ္လို႔ လမ္း ေဘးမွာ ကားကိုရပ္ခိုင္း ထားေရာ... လမ္း ရွင္း ထား တာ ေပါ႔ ေလ...

ကား ေပၚ ပါ လာ တဲ႔ သခင္ ဟိန္းကလည္း တတ္သမွ် မွတ္သ မ်ွ ဂ်ပန္ စကားနဲ႔ ``ဒါ..နိုင္ငံ ျခား ေရး၀န္ ၾကီး ပါ။နိုင္ငံျခား ေရး ရံုး ကို ရံုး တက္ သြားမွာ ပါ လို႔´´ ေျပာေပမယ္႔ မရပါ..။ရပ္ ျမဲ တိုင္း ရပ္ ခိုင္းထားတာမို႔ သခင္ ဟိန္း နဲ႔ ဦးနဳ တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ရွက္ လြန္း လို႔ ေခ်ြး မ်ားေတာင္ ျပန္ လာ ပါသတဲ႔...။ ကားရပ္ထား ခံ ရတာကလည္း ကမာ ရြတ္ ဂတ္ တဲ ေရွ ဆိုေတာ႔ ရဲ စခန္းထဲက ရဲသားေတြကမ်ား သူ တို႔ ကို ေလွာင္ ေျပာင္ေနမလား...။ၾကိတ္ ရီ ေနၾကမလား...။ေတြးေလ...ရွက္ေလ...ေခ်ြးျပန္ေလ ေပါ႔။ ဒီၾကားထဲ ကားေရွ မွာ တပ္ထားတဲ႔ အလံ ကေလးက ေလတိုက္ တိုင္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လြင္႔ ေနတာကို ေတာင္...သူ တို႔ကို ေလွာင္ ေနသလား ထင္ လာရသတဲ႔..

``ဒီ..ေခြးမသား...ဒရိုင္ ဘာ ဆတ္ ေဆာ႔ ခ်င္ တာနဲ႔..ဒီ လိုျဖစ္ ရတာလို႔´´ လဲ ဒရိုင္ဘာ ကို မဲ သဲ
စိတ္ တို မိေသးသတဲ႔...ေနာက္ ဆံုး ေတာ႔..အိမ္ ျပန္ ေမာင္း ခိုင္းလိုက္ျပီး...အိမ္ ေရာက္ တာနဲ႔...ေဒါသတၾကီး အလံ ကို ဆြဲျဖဳတ္ ပစ္ လိုက္သတဲ႔..``ထုိ ေန႔ အဖို႔ ကားမစီး ေတာ႔ ဘဲ အင္းလ်ားကန္ ကို ေလွ ႏွင္႔ ျဖတ္ ျပီး ရံုး တက္ ရေလ ဧ။္ ´´ လို႔ ဦး နု က ေရးထား ပါတယ္..

အင္း..အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ဆိုေပမယ္႔.....ဖက္ဆစ္ စစ္ဖိနပ္ ေအာက္ မွာ အစိုးရ အဖြဲ ႔၀င္ သြား လုပ္ မိတာကိုး..။ဦး တို႕ က ရွက္တတ္..နာတတ္ လို႔ ပါ။

မနာ တတ္ ..မရွက္တတ္ သူ ေတြ ကေတာ႔ ငယ္ ထိပ္ ကိုတံ ေတြး နဲ႔ ဆြတ္..နံျပား ရိုက္သလို တဖတ္ ဖတ္ ရိုက္ ေနတာ ေတာင္ ... ခြင္႔ အေရး ေလးတမွ်င္ တေလ ေလာက္ မလား လို႔ ...ပါးကေလး ထိုးေပး ျပီး...အလို ေတာ္ ရိ လုပ္ ေနေသးသကိုး... ေတာ္ ၾကာ ..ဦးနုက မွ အင္းလ်ားကို ေလွ နဲ႔ျဖတ္ ရံု ျဖတ္ရတာ....ငရဲ ပို႔ မယ္႔႔
ရီး ကို...ေျခလ်င္ ေလ်ာက္ျပီး......တလမ္း လံုး ပါးရိုက္ ခံ ေန ရင္ျဖင္႔.....

ေတြး ရဲ ေပါင္...

No comments:

Post a Comment